74 yaşındaki Bitlisli Sait Yılmaz, 1974 yılında Kıbrıs Barış Harekatı'na katılarak savaşın zorlu koşullarını deneyimlemiş bir gazidir. Barış ve huzuru sağlamak amacıyla Türk Silahlı Kuvvetleri’nin bir parçası olarak bu harekata katılan Yılmaz, birliğinde 4 arkadaşının şehit olduğu günleri ve yaşadığı zorlukları hala aklından çıkaramıyor.
Kıbrıs Barış Harekatı’na Katılımı
Sait Yılmaz, vatani görevini yapmak üzere 1974 yılında Ankara'nın Çubuk ilçesinde bulunmaktayken, Kıbrıs'a hava yoluyla gönderildi. Bu harekat, 20 Temmuz 1974'te başlarken, Yılmaz ve diğer askerler, helikopterle bölgeye iniş yaptıkları sırada düşman ateşine maruz kaldı. Yılmaz, bu anları şöyle aktarıyor: “Helikopterden inerken iki arkadaşım yaralandı. Bölük komutanımızla birlikteydik. Durum sakinleştiğinde, helikopter geri dönmek zorunda kaldı ve toplanma bölüğüne geçtik.”
Savaşın Getirdiği Zorluklar
Yılmaz, Beşparmak Dağları'na doğru hareket ettiklerinde düşman tarafından yoğun bir şekilde ateşe tutulduklarını ifade etti. “Bize havan mermisiyle ateş ettiler. O sırada 5-6 arkadaşım daha yaralandı.” diyerek savaşın getirdiği zorlukları hatırlıyor. İkinci harekatta da görev aldığını belirten Yılmaz, çatışma şartları nedeniyle arkadaşlarının cenazelerini almanın mümkün olmadığını, bu yüzden mevcudiyetlerini korumak zorunda kaldıklarını aktardı.
İkinci Harekât ve Yaralanma Süreci
Ağustos ayında başlayan ikinci harekât sırasında düşman kuvvetlerine büyük zayiat verdirdiklerini belirten Yılmaz, “Karnımdan yaralandım ama ayakta tedavi oldum. Yine savaşmaya devam ettim.” şeklinde konuştu. Uzun süre potinlerini (botlarını) çıkarmadan geçirdiğini ve bu süre zarfında açlık ve susuzlukla başa çıkmak zorunda kaldıklarını dile getiren Yılmaz, “Şehitler, gaziler verdik. Birliğimiz 4 şehit, 20'den fazla gazi verdi.” dedi.
Hatıralarını Paylaşıyor
Bugün, 8 çocuk babası olan Sait Yılmaz, yaşadığı zorlukları ve anılarını, kendisini ziyarete gelenlere, çocuklarına ve torunlarına aktararak paylaşıyor. Barış harekâtının getirdiği zorluklar ve kahramanlık hikayeleri, onun hafızasında canlı bir şekilde yer almakta. Gazilik unvanı ile birlikte yaşadığı deneyimleri aktarmak, onun için hem bir sorumluluk hem de bir onur kaynağı olmaya devam ediyor.
